In augustus reisden peetouders Geert en Anneke samen met hun kinderen door Guatemala. Hun rondreis bracht hen ook naar Comalapa en het Liceo Nuevo Horizonte, plekken die voor hen bijzonder veel betekenis hebben.
Interview met Geert en Anneke
Jullie zijn al heel wat jaren peetouders van ’t Mayakind. Hoe begon dat verhaal eigenlijk?
“Twintig jaar geleden trokken we voor vier maanden naar Guatemala om vrijwilligerswerk te doen in Antigua. Die ervaring liet ons niet meer los. Via Guido De Schrijver kwamen we toen in contact met Gust, de bezieler van ’t Mayakind. Sindsdien zijn we verbonden gebleven.”
En nu, zoveel jaar later, keerden jullie terug. Wat was jullie eerste indruk in Comalapa?
“Sociaal assistente Lidia stond ons meteen op te wachten. Het eerste bezoek was bij Nahomy, ons huidige petekindje van 8 jaar. Haar familie leeft in heel eenvoudige omstandigheden: één kamer voor vijf mensen, geen ramen, een grondvloer. We schrokken daar wel van. Samen pizza eten werd een echt feest voor hen, en toch wilden ze ons ook trakteren. Dat ontroerde ons enorm: ‘Ze hebben amper iets, en toch willen ze geven.’ Nahomy had zelfs een kaartje en een zelfgeschreven tekst voor ons gemaakt. Heel lief en bijzonder.”
Jullie zagen ook eerdere petekinderen terug. Hoe was dat?
“Bij Myriam Rosmery werden we ontvangen met een heerlijke lunch. Het huis van haar familie was een groot contrast met dat van Nahomy: zij hebben zich weten op te werken. Anneke kreeg zelfs een traje típico, de traditionele klederdracht, aangetrokken. Dat zorgde voor heel wat gelach en plezier. Hun dankbaarheid voor de steun was voelbaar in alles.”
En dan was er nog een heel speciale ontmoeting?
“Ja, met Milvia Viviana, ons allereerste petekindje uit 2005. Zij is intussen 25, moeder van een baby, en liet ons foto’s zien die we haar in de tijd opgestuurd hadden en die ze al die tijd had bewaard. Dat was echt kippenvel.
Samen wandelden we langs de muurschilderingen van Comalapa, die de vrolijke én de donkere geschiedenis van het dorp vertellen. Ze vertelde ons: ‘Dankzij Mayakind kon ik studeren en werk vinden. Mijn leven kreeg een richting die anders ondenkbaar was.’ Dat moment zullen we nooit vergeten.”
Hoe was het bezoek aan de school zelf?
“Fantastisch! Zodra we het Liceo Nuevo Horizonte binnenstapten, kwamen kinderen ons knuffelen en begroeten. Zoveel warmte en enthousiasme. We voelden ons meteen welkom. We trakteerden op ijsjes en speelden samen spelletjes. Onze zonen Jaro (17) en Jobe (13) deden ook mee, in het Spaans dat ze via Duolingo hadden geleerd.
Wat viel jullie het meest op aan de school?
“De degelijkheid en de levendigheid. De "mediaklas" bijvoorbeeld: moderne toestellen voor alle leerlingen. Je beseft pas hoe indrukwekkend dit alles is wanneer je het met eigen ogen ziet. We hebben enorm veel respect voor wat ’t Mayakind en het team hier hebben opgebouwd.”
Welke boodschap willen jullie andere peetouders meegeven?
“Stuur brieven en foto’s, bezoek je petekind en de school. Je zult merken hoe veel dat betekent. En twijfel niet om ooit die reis naar Guatemala te maken. De warmte, de gastvrijheid en de dankbaarheid die je terugkrijgt, zijn onbetaalbaar.”
Tot slot: wat nemen jullie zelf mee uit deze reis?
“Dat onze steun écht verschil maakt. Van het kaartje van Nahomy tot de woorden van Milvia twintig jaar later: het is de bevestiging dat wat we samen doen met ’t Mayakind, impact heeft op het leven en de toekomst van deze kinderen en gezinnen. En dat is iets om heel dankbaar voor te zijn.” ❤️🙏
