Februari is traditioneel de maand waarin onze peetouders geïnformeerd worden indien hun petekind niet meer studeert in het Liceo. Het schooljaar in Guatemala is dan een maand oud wat ons en onze Guatemalteekse vrienden de tijd geeft om alle informatie ter verzamelen en te verwerken. Uiteindelijk willen we elke peetouder op een correcte manier informeren over waarom zijn of haar petekind niet meer ingeschreven werd in onze school.

Dit jaar hebben we heel wat werk, 49 peetouders zullen van ons de komende weken een brief ontvangen met daarin het nieuws over hun petekind.
Bij de 49 leerlingen die niet meer studeren zitten natuurlijk ook heel wat studenten die, bravo! bravo! bravo! hun studies hebben afgerond maar er zijn natuurlijk ook petekinderen die vroegtijdig afgehaakt zijn.

Dat is niet leuk, dat begrijpen we maar al te goed.  
Het is normaal dat je je dan de vraag stelt of je steun wel nut gehad heeft en of een nieuw petekind nemen wel een goed idee is? 
Elk jaar zijn er weer kinderen die onderweg afhaken. Soms door een verhuis, de andere keer omdat de ouders vinden dat school tijdverspilling is en dat hun kind oud genoeg is om te gaan werken. 
Maar is het een goed idee om verder te steunen en positief te antwoorden op onze vraag voor een nieuw petekindje? Natuurlijk is het dat! 

De groep waar ’t Mayakind van Nu zich op concentreert is niet de meest stabiele groep, dat weten we. Makkelijke leerlingen zijn die leerlingen die het thuis goed hebben, die ouders hebben met een diploma en een goeie job. Onze groene leerlinge dus die geen steun en begeleiding nodig hebben. 
We kunnen als organisatie geen 100% succes hebben en elke getalenteerde leerling die moet stoppen met studeren zien we als een verlies.
Daarom proberen we via ons sociaal fonds de arme families zo goed mogelijk te steunen om hun kinderen te motiveren om goede resultaten te halen en regelmatig naar school te komen.

Van de directie van de school wordt gevraagd om de leerlingen goed op te volgen en snel te bezoeken van zodra iemand afwezig blijft. Zo kunnen er leerlingen toch nog “gered” worden van een analfabetisch leven zonder diploma. 
Soms is het dweilen met de kraan open, maar wees gerust. Dankzij mensen zoals jij stroomt de kaan jaar na jaar minder hard!